Ook tijdens de Kinderboekenweek van 2018 werd er een speciaal prentenboek uitgegeven, dit keer door Milja Praagman. Praagman heeft talloze prentenboeken op haar naam staan, zoals Nog 100 Nachtjes Slapen, Voor Jou, Pas Op! en Omdat Ik Je Zo Graag Zie. Voor dat laatste boek ontving ze ook een Zilveren Penseel, een prijs die wordt uitgereikt aan de best geïllustreerde kinderboeken van dat jaar.
In Kom Erbij zien Kit en Pelle op hun speelveldje iets nieuws staan, waar ze volgens het bordje dat erbij staat niet aan mogen komen. Ze zijn te nieuwsgierig en doen het toch. Dat resulteert in ritjes op de meest onwaarschijnlijke beesten die met de pagina groter worden zodat er meer en meer kinderen en later zelfs volwassenen mee kunnen doen. Uiteindelijk blijkt dat degene die het werk wilde onthullen blij is, omdat het werk zijn taak al volbrengt zonder dat het officieel onthuld is.
Praagmaan maakt zeer vrolijke en kleurrijke illustraties, wat, naar ik vermoed, jonge kinderen erg aan zal spreken. Op elke pagina komt een geel laken voor met stippen in alle kleuren van de regenboog, wat ervoor zorgt dat elke prent een feestje op zichzelf is. Door de felle kleuren en de vele blije gezichten doet het boek bovendien erg gezellig en bijna vriendelijk aan.
Wat ook erg leuk is aan de prenten is het terugkeren van verschillende personages, waarvan sommige later zelfs een belangrijke rol blijken te helpen. Als je goed kijkt, zie je bijvoorbeeld steeds een mol terugkeren, maar ook een hond, een oudere dame met rollator, een man die bezig is in het park en een vrouw die kijkt naar de avonturen die de kinderen lijken te beleven. Deze personages komen ook voor in de fantasieplaten en hebben daar ook andere acessoires dan in het park. Dit is een leuk element om te bestuderen met kinderen en het nodigt uit tot het goed bekijken van de illustraties.
Het verhaal fungeert in eerste instantie als een avontuur voor de jonge lezer. De personages komen namelijk in allerlei vreemde situaties terecht en rijden bijvoorbeeld op een draak. Toch is er ook voor de oudere lezer heel wat te halen uit dit boek, aangezien het een ode is aan de kinderlijke fantasie. Met alleen een laken zijn een heel stel kinderen een hele tijd zoet en door het plezier dat uit de illustraties spreekt, kun je haast niet anders dan een klein beetje melancholisch worden. Ik vond het in elk geval heel erg leuk om weer eens stil te staan bij hoe enorm veel fantasie kinderen kunnen hebben en hoe ze in staat een geheel eigen wereld te creëren en daar ook anderen in mee te nemen.
Het enige minpunt aan dit boek vind ik de quote die aan het begin wordt vermeld. Dat is een quote van Antoine de Saint-Exupéry en die gaat als volgt: "Je moet kijken met je hart". Hoewel ik groot fan ben van De Kleine Prins, maakt het in deze context dat het boek in een traditie probeert te staan, hoewel ik de charme juist vind liggen in de luchtigheid en het gewoon eventjes genieten van iets simpels. Want dat is absoluut wat Kom Erbij zowel de jongere als oudere lezer kan bieden.
In Kom Erbij zien Kit en Pelle op hun speelveldje iets nieuws staan, waar ze volgens het bordje dat erbij staat niet aan mogen komen. Ze zijn te nieuwsgierig en doen het toch. Dat resulteert in ritjes op de meest onwaarschijnlijke beesten die met de pagina groter worden zodat er meer en meer kinderen en later zelfs volwassenen mee kunnen doen. Uiteindelijk blijkt dat degene die het werk wilde onthullen blij is, omdat het werk zijn taak al volbrengt zonder dat het officieel onthuld is.
Praagmaan maakt zeer vrolijke en kleurrijke illustraties, wat, naar ik vermoed, jonge kinderen erg aan zal spreken. Op elke pagina komt een geel laken voor met stippen in alle kleuren van de regenboog, wat ervoor zorgt dat elke prent een feestje op zichzelf is. Door de felle kleuren en de vele blije gezichten doet het boek bovendien erg gezellig en bijna vriendelijk aan.
Wat ook erg leuk is aan de prenten is het terugkeren van verschillende personages, waarvan sommige later zelfs een belangrijke rol blijken te helpen. Als je goed kijkt, zie je bijvoorbeeld steeds een mol terugkeren, maar ook een hond, een oudere dame met rollator, een man die bezig is in het park en een vrouw die kijkt naar de avonturen die de kinderen lijken te beleven. Deze personages komen ook voor in de fantasieplaten en hebben daar ook andere acessoires dan in het park. Dit is een leuk element om te bestuderen met kinderen en het nodigt uit tot het goed bekijken van de illustraties.
Het verhaal fungeert in eerste instantie als een avontuur voor de jonge lezer. De personages komen namelijk in allerlei vreemde situaties terecht en rijden bijvoorbeeld op een draak. Toch is er ook voor de oudere lezer heel wat te halen uit dit boek, aangezien het een ode is aan de kinderlijke fantasie. Met alleen een laken zijn een heel stel kinderen een hele tijd zoet en door het plezier dat uit de illustraties spreekt, kun je haast niet anders dan een klein beetje melancholisch worden. Ik vond het in elk geval heel erg leuk om weer eens stil te staan bij hoe enorm veel fantasie kinderen kunnen hebben en hoe ze in staat een geheel eigen wereld te creëren en daar ook anderen in mee te nemen.
Het enige minpunt aan dit boek vind ik de quote die aan het begin wordt vermeld. Dat is een quote van Antoine de Saint-Exupéry en die gaat als volgt: "Je moet kijken met je hart". Hoewel ik groot fan ben van De Kleine Prins, maakt het in deze context dat het boek in een traditie probeert te staan, hoewel ik de charme juist vind liggen in de luchtigheid en het gewoon eventjes genieten van iets simpels. Want dat is absoluut wat Kom Erbij zowel de jongere als oudere lezer kan bieden.
Reacties
Een reactie posten